Rozdział 2

Rozdział 2

- No to jestem w technikum informatycznym - powiedziałam gdy po moim powrocie ze szkoły siedziałam z rodzicami przy obiedzie.

- I jak było na początku roku? - spytała mama.

Zastanawiałam się przez chwilę co odpowiedzieć. Przecież nie powiem, że nie poszłam na rozpoczęcie, bo się spóźniłam i zamiast tego gadałam sobie z jednym chłopakiem jak się później okazało z mojej klasy.

- fajnie - odpowiedziałam gdy wymyśliłam sobie jakąś odpowiedź. - W klasie jest sześć dziewczyn na trzydzieści dwie osoby. No i kilka osób zdążyłam poznać.

- A jest tam ktoś z twojej klasy z gimnazjum? - spytała mama.

- Niestety jest ten Michał Malinowski, który w połowie trzeciej gimnazjum się we mnie zakochał.

- To może zdecydujesz się jednak wejść z nim w związek? - spytała mama.

- Powtarzam już któryś raz, że nic z tego nie będzie, bo nic do niego nie czuję.

- A może wiesz co będziesz mieć na tej informatyce? - Tata zmienił temat za co w myślach mu podziękowałam. Już chyba wolałam gadać o lekcjach informatycznych niż o tym, żebym jednak nie skreślała Malinowskiego.

- Jeszcze nie wiem - odpowiedziałam. - Na razie wiem, że będzie dużo godzin z komputerami.

- Może jakieś programowanie?

- Nie wiem jeszcze, ale jak będę wiedzieć to się dowiesz.

***

Zaczął się kolejny dzień. Pierwszy dzień normalnej nauki.

Przez całą drogę do szkoły myślałam o tym jak to będzie gdy zobaczę Malinowskiego. Czy od razu mnie zobaczy i będzie próbował się ze mną umawiać? Czy poczeka sobie do jakiejś przerwy? Chyba wolałam to drugie, bo nie chciałam się denerwować od samego pojawienia się w szkole. A najlepiej by było, gdyby nie próbował ze mną gadać.

W szkole byłam przed ósmą. Bardzo dobrze, bo nie chciałam być pierwszego dnia spóźniona na lekcje.

Weszłam do szatni gdzie było już kilka dziewczyn. Wszystkie o czymś rozmawiały.

- Cześć - odezwałam się do nich. Kilka z nich przerwało rozmowę i odwróciło się w moją stronę.

- Cześć - odpowiedziała jedna z nich. - Jesteś z pierwszego rocznika?

- Tak - odpowiedziałam. - A czemu pytasz?

- Bo chcemy zebrać dziewczyny z pierwszego rocznika na wspólne oglądanie sagi "Zmierzch".

Sagę "Zmierzch" czytałam raz, oglądałam raz i to mi wystarczało. Za to moje koleżanki z gimnazjum oglądały to po kilka razy. Później przez tydzień powtarzały, że chciałyby mieć tak jak Bella Swan. Te które miały chłopaków porównywały ich do Edwarda Cullena. Trochę mnie to denerwowało, bo przecież życie to nie saga "Zmierzch" i związki nie są takie jak związek Edwarda i Belli. Z drugiej strony zastanawiałam się co ja bym zrobiła gdybym kogoś miała. Może też bym go tak porównywała?

- Wszystkie części jednego dnia? - spytałam. - Przecież wszystkie części razem wzięte trwają kilka godzin.

- A czemu nie?

- No przecież nie powiedziałam, że nie możecie tak oglądać.

- To co, oglądasz z nami?

- Chyba nie - odpowiedziałam. - Raz to oglądałam.

- Ale zawsze możesz drugi raz. Obejrzyj, będzie fajnie. - Kolejna dziewczyna próbowała mnie namawiać.

- Ale naprawdę drugi raz nie muszę. - Dalej zostawałam przy swoim.

- No dobrze, nie namawiaj jej - odezwała się jeszcze jedna dziewczyna. - Jak nie chce to nie. Informatycy takich rzeczy nie oglądają.

Mówią tak, a same poszły do takiego technikum. Albo Malinowski zdążył już zrobić ze mnie skomputeryzowaną informatyczkę bez uczuć. Tylko dlatego, że nie chcę z nim być.

Ja nie odezwałam się już do dziewczyn. Uznałam, że ciągnięcie tej rozmowy jest bez sensu. Wyciągnęłam swój plan z torby i sprawdziłam jakie mam lekcje. Już tego dnia miałam mieć godziny z komputerami. Dwa UTK i dwa SO. Tylko co to są za lekcje? Nigdy o takich jeszcze nie słyszałam.

Po jakiejś chwili wyszłam z szatni. Już przy drzwiach zobaczyłam średniego wzrostu brązowowłosego chłopaka.

- O, jesteś - odezwał się. Odwróciłam się w jego stronę.

- Malinowski, co ty tu robisz? - spytałam.

- Przyszedłem i czekam na ciebie - odpowiedział. Cały czas na mnie patrzył.

Zaczyna się. Tylko dlaczego jeszcze przed wszystkimi lekcjami?

- Ja też jestem na informatyce - odezwał się nagle Malinowski.

- No przecież wiem.

- Z tobą w klasie - mówił dalej Malinowski.

- I co w związku z tym? - spytałam.

- Że może jednak umówisz się ze mną i wejdziesz ze mną w związek.

- I co ty myślałeś? Że jak sobie przyjdziesz do technikum informatycznego to w końcu ze mną będziesz? Jak tak myślałeś to się myliłeś.

Po tych słowach odeszłam od niego. Na szczęście nie szedł za mną. I tak by ze mną nie pogadał, bo niedługo miał być dzwonek.

***

Pierwsze dwie lekcje czyli dwa polskie minęły normalnie. Malinowski chyba nie chciał mnie denerwować, bo nawet nie szukał mnie na przerwach ani nie usiadł ze mną w ławce. Może zrozumiał, że nie chcę z nim gadać o żadnym związku z nim. Na przerwach poznałam kilka osób z mojej klasy. Myślałam, że uda mi się więcej pogadać z tamtym chłopakiem, którego poznałam poprzedniego dnia, ale nigdzie go nie widziałam. Trochę szkoda, bo już go polubiłam i chciałam sobie z nim więcej pogadać.

Po polskich przyszła kolej na jedną z dziwnych lekcji komputerowych.

Po dzwonku wszyscy czekaliśmy przed jedną z sal informatycznych. Długo nie musieliśmy czekać, bo jakieś dwie minuty po dzwonku przyszła nauczycielka.

- Dzisiaj zapraszam was do pracowni z Macintoshami - powiedziała i otworzyła jedną z klas.

Wszyscy wchodzili do środka i zaczęli zajmować miejsca. Ja usiadłam w jednej ze środkowych ławek. nie lubiłam siadać w pierwszej, a w ostatniej też nie chciałam siedzieć. Niestety obok mnie usiadł Malinowski. Nie chciałam, żeby koło mnie siadał, ale nie było wyboru. Wszystkie inne miejsca były pozajmowane.

Wszyscy zaczęli uruchamiać swoje komputery. Widziałam, że Malinowski wyciąga rękę w stronę mojego.

- Ja ci go włączę - powiedział.

- Nie, dziękuję, włączę sobie sama. - Zanim zdążył dotknąć mojego komputera ja zdążyłam już nacisnąć przycisk.

System operacyjny uruchomił mi się po kilku sekundach. To szybkie uruchamianie Maca. Między innymi za to lubiłam te komputery.

Gdy wszyscy uruchomili swoje komputery nauczycielka powiedziała kilka organizacyjnych spraw. Dowiedziałam się miedzy innymi, że SO to nic innego jak systemy operacyjne i że będziemy się na tym uczyć jak działają systemy operacyjne.

***

Dobrze idzie ci praca na Macu - odezwał się któryś raz na tej lekcji Michał Malinowski. Cały czas patrzył co ja robię na komputerze. Denerwowało mnie to, bo nie lubiłam jak ktoś patrzy mi się w ekran.

- Po pierwsze przestań patrzeć się w mój komputer. - Powoli czułam, że jak zaraz nie przestanie to zdenerwuję się na niego. - A po drugie co myślałeś? Że nie będę umiała Maca?

- Myślałem, że coś fajnego ci na nim pokażę - powiedział i się do mnie przybliżał co przestawało mi się podobać.

- Masz jeszcze pięć dziewczyn, które możesz uczyć Maca. Dolicz sobie jeszcze dziewczyny z drugiej klasy informatycznej, z elektroniki i z teleinformatyki to liczba będzie jeszcze większa.

- ale wiesz, że najbardziej ciebie chciałbym uczyć Maca.

- Nie - usłyszałam czyjś głos, a po chwili ktoś podszedł do mojego miejsca. To był ten chłopak, z którym nie poszłam wczoraj na rozpoczęcie. - Ją Maca będę uczył ja.

Malinowski długo nie chciał się odsuwać od mojego komputera, ale później chyba odpuścił, bo usiadł na swoje miejsce.

- Naprawdę będziesz mnie uczyć Maca? - spytałam.

- A bardzo chcesz?

Miałam już odpowiedzieć, że nie, ale pomyślałam sobie, że to może być dobry moment, żeby z nim trochę pogadać.

- A czemu nie? - powiedziałam w końcu.

Chłopak stanął przy moim komputerze i mówił w co po kolei mam wchodzić. Widać było, że Maca znał bardzo dobrze, nawet lepiej ode mnie. Ja nie pracowałam na tych komputerach tak długo, żeby je bardzo dobrze umieć.

Długo na Macu nie popracowaliśmy, bo zadzwonił dzwonek.

- Dobrze wychodzi ci praca na Macu - odezwał się do mnie ten chłopak.

Nie wiem czy zwrócił na to uwagę, ale właśnie powtórzył to samo zdanie co Malinowski. Tylko że gdy to on powiedział odebrałam to inaczej.

- A ty bardzo dobrze znasz Maca - odpowiedziałam.

- Codziennie go używam, więc wiadomo, że będę go bardzo dobrze znał.

- To może w takim razie umówimy się kiedyś po południu na dalszą naukę Maca - rzuciłam propozycję, a później się zastanawiałam skąd mi to przyszło do głowy. Znam go dopiero jeden dzień, a już planuję jakieś spotkania. Co on sobie o mnie pomyśli.

- No dobrze - zgodził się. - To w takim razie podaj mi jakieś namiary kontaktowe, żeby było łatwiej się umawiać.

- Facebook może być? - spytałam.

- Może być.

- Angela, mogę cię na chwilę? - usłyszałam głos Malinowskiego. No nie, ten to chyba ode mnie się nigdy nie odczepi. - Chciałem tylko zadać ci jedno pytanie.

Za bardzo nie czekając aż coś powiem powiedział:

- Słyszałem, że dziewczyny z pierwszego rocznika chcą oglądać sagę "Zmierzch".

- I co w związku z tym?

- Jak nie chcesz z nimi oglądać to możesz obejrzeć to ze mną.

- Mówiłam już, że "Zmierzchu" nie oglądam, a z tobą w szczególności.

- Na pewno nie? - Spojrzał na mnie tym swoim spojrzeniem, którym zawsze na mnie patrzył gdy zadawał mi takie pytania. Pewnie myślał, że to na mnie zadziała.

- Na pewno nie - udzieliłam ostatecznej odpowiedzi.

***

Do końca lekcji Malinowski nie próbował już ze mną gadać. Nawet nie siadał koło mnie w ławce na lekcjach. Za to na przerwach gadał z jakąś inną dziewczyną. To bardzo mi się spodobało, bo to mogło oznaczać, że się ode mnie odczepi.

Gdy wychodziłam ze szkoły podszedł jeszcze do mnie.

- Na pewno ze mną tego filmu nie obejrzysz? - spytał.

- Na pewno nie. No i tamta dziewczyna z którą gadałeś powiedziała, że z tobą go obejrzy.

- Tak powiedziała?

- Tak mówiła dziewczynom.

- Już jestem. - Przy nas pojawiła się jakaś wyższa ode mnie szczupła blondynka i stanęła obok Malinowskiego. - Michał, możemy już iść.

I wyszli razem.

___

UTK - urządzenia techniki komputerowej, na tej lekcji uczy się jak działa komputer.

SO - systemy operacyjne nauka o systemach operacyjnych.

Te przedmioty są przedmiotami zawodowymi w technikum informatycznym.

I tutaj od razu mówię, że takie dziwne nazwy lekcji będą się pojawiać. Mogą też się pojawiać pojęcia informatyczne, ale będę starała się je wyjaśniać.

Wyrobiłam się w terminie i daję wam rozdział przed moimi egzaminami.

Trudno mi powiedzieć kiedy następny, bo w wakacje wyjeżdżam, a nie wiem czy przed wyjazdem się wyrobię.

Wiem, że nie podałam jeszcze imienia i nazwiska tego chłopaka, ale potrzymam was trochę w niepewności i podam je w innym rozdziale :D.

Pytanie do tych, którzy trafili na mojego bloga:

Kogo powiadamiać?

I to chyba na tyle.

Do napisania.